"Dostluk üzerine"
İbrahim Tenekeci'nin  05.09.2012 tarihli Yeni Şafak'taki "Dostluk üzerine" başlıklı yazısı gazeteden kesilip saklanacak cinsten bir yazıydı. Ömer Nasuhi Bilmen'in Büyük İslam İlmihali'ni okurken karşılaştığı  "Eski dostluğu devam ettirmek, imandandır." hadisi insanın tüylerini diken diken ediyor. Tenekeci dostluk adına güzel şeyler paylaşıyor
'Dostlukta kıdem esastır' nasihatini hatırlatıyor mesela...  
Dostluğun bir nasip meselesi olduğunu ve insanın dışında geliştiğini söylüyor...
Bir de hatırlatmada bulunuyor ve "Katlandığımız değil, razı olduğumuz insanlar dostlarımızdır." diyor mesela....

"Madem sahici dostluklar harfler ve anlamlar vasıtasıyla kuruluyor, o halde, edebiyatçılar arasındaki bu çekişme de nedir? Böyle sorabilirsiniz." demeyi de ihmal etmiyor...
Son sözleri ise şöyle: "Siyasi ikbal ve buna benzer dünyevi şeyler için 'kırk yıllık dostların' birbirini yok saydığı günlerden geçiyoruz. Hesap yapmaktan iş yapmaya veya dostluk kurmaya vakit bulamayanların sayısı da her geçen gün artıyor. Bazı dost bildiklerimiz ise kırıcı, kıyıcı ve ifşa edici. Oysa dostluk, açmayı değil, kapatmayı gerektirir. Sözgelimi dostunun sırrını herkesten saklamak, ayıplarını örtmek, sözüne müdahale etmemek, iyiliğini istemek, onun hüznüyle mahzun olmak; bütün bunlar, 'dostluğun adapları' arasındadır. (Marifetname'den)

Çünkü dostluk ve krdeşlik, öldükten sonra da devam eden kıymetlerimizden biridir. "Ahiret kardeşliği" diye boşuna denilmiyor."

Dostlarımızın hakkını biran olsun ödemeden ölür müyüz acaba diye endişe etmeden edemiyor insan!